ανοίξαμε...

A black cat in a superstitious world-new era

Διανυκτερεύει απόψε η μεγαλοψυχία μου
Το βλέμμα παρήγορο

 το άγγιγμα υποσχόμενο

η ανάγκη εξαθλιωμένη ταπεινώνεται μπρος στα πόδια του δικού σου λαμβάνειν.
Απέναντι σφράγισαν ένα ακόμη παράθυρο.

 Ένας περίεργος του φαίνεσθαι λιγότερος.
Αφημένες στην άκρη, σπαρταράνε οι φράσεις που άθελα, ξεγλίστρησαν ημιτελής.
Υποταγμένες να θυσιαστούν άσκοπα

 στο καλώς φέρεσθαι.